-
1 zaparcie
* * *n.1. (= poświęcenie) determination, self-denial, sacrifice, dedication, devotion; z zaparciem with all one's might, with might and main; robić coś z zaparciem be determined to do sth, do sth with determination; pracować z całym zaparciem nad czymś be working devotedly/with all determination on sth.2. (= zatwardzenie) constipation, astriction; cierpiący na zaparcia constipated, costive; wywoływać zaparcia constipate.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zaparcie
-
2 zapar|cie
Ⅰ sv ⇒ zaprzeć Ⅱ n 1. sgt (poświęcenie) determination- dążyć do czegoś z zaparciem to pursue sth with determination- pracować z zaparciem to work with determination2. Med. constipation- cierpieć na zaparcia to suffer from constipationThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zapar|cie
-
3 zaparcie zapar·cie
-cia, -cia; gen pl -ćnt1) (= zatwardzenie) constipation2) (= poświęcenie) determination
См. также в других словарях:
z (całym i syn.) zaparciem — {{/stl 13}}{{stl 7}} z pełnym poświęceniem, determinacją, z dużym wysiłkiem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Z całym zaparciem dążył do odzyskania wysokiej formy. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zaparcie — n I 1. rzecz. od zaprzeć. 2. «obstrukcja, zatwardzenie» 3. «ofiarne, wytrwałe, pełne wysiłku działanie; poświęcenie, samozaparcie» Pracować z całym zaparciem nad czymś. zaparcie się 1. rzecz. od zaprzeć się. 2. to samo, co zaparcie w zn. 3… … Słownik języka polskiego
zaparcie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. zaprzeć. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} wytrwałe, pełne poświęcenia dążenie do zrobienia, osiągnięcia… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
włośnica — ż II, DCMs. włośnicacy; lm D. włośnicaic 1. bot. «Setaria, jednoroczna lub wieloletnia roślina zielna z rodziny traw, rozpowszechniona głównie na obszarach tropikalnych i subtropikalnych półkuli północnej; w Polsce występują jako chwasty włośnica … Słownik języka polskiego
cały — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, cali {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} odnoszący się (do kogoś, czegoś) w sposób kompletny, zupełny; obejmujący bez reszty wszystkie elementy; wszystek, zupełny, pełny : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pełny — {{/stl 13}}{{stl 7}}|| {{/stl 7}}pełen {{/stl 13}}{{stl 8}}(tylko w funkcji orzecznika) przym. Ia, pełnyni, pełnyniejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o czymś mającym określoną pojemność: zawierający,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień